السیف و الوصیّه
السیف و الوصیّه
قوم کض سیفک یبن زین العرب
او لا تجالس کلمن ابیومه هرب
صادق البیه شیمه بل حومه او ضرب
و الوصیّه اترید حید الشالهه
***
وصل وکت العزه و اتحده الشتات
عیب یابه ابحضن کل طاغی تبات
هذا سیفک هذا درب المنصرات
لا تاخر فات یوم ارجالهه
***
الوطن ینطر زفته و اعیونه تهل
اتخربطت کل المغازل بالفتل
بیه سعاده او بیه عباده او بیه امل
هذا یوم العید شد ارسانهه
***
اوعی من الذله و اتصده الی خان
و السفینه امسیره ابدرب الامان
کلنه خوه او کلنه غیره و الحنان
تارس اگلوب التصب ادلالهه
***
اتعلّم او شاور او دوّر لک حبیب
و الجرح من العدو ما ضن یطیب
و الی ساکت عالبطل حتما یعیب
ایشوف بعیونه او یذل باحلامهه
***
قوم هوّس قوم حس راس الفرس
وعّی گلبک اتعلّم ابیومک درس
و الّی تابع خوّته ما ینفرس
ایصیر دیوان او یکحل اعیونهه
***
اتعدت اسنین او مضه الهم و العذاب
و المجالس تخطب ابلوم او خطاب
الطایفیه انتحرت ابزی الشباب
انه اخوک و انت اخوی ابیومهه
***
مانی ساری لانی طرفی او مانی کیف
و العشیره الطشّرت زی المضیف
اصلی عربی او بالمحاره او بیدی سیف
اطبر الخان الوطن و انذالهه
